منم آن تلفیق شکستن و پیوستن در کشور غریبه آرزو ها که در لحظه های پر اوج فریاد پر است از آواز سرکوب شده -چشم به راه فردا و آنکه روزگارم چگونه خواهد شد؟؟

در تحیر خویش خشک می شوم.

امروز حتی دنیای محبت برای تنهایی چشم هایم کویری بس دورو درازاست!